Chet Baker Biografie

Compensatie Voor Het Sterrenbeeld
Substability C Beroemdheden

Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign

Snelle feiten

Verjaardag: 23 december , 1929





Overleden op leeftijd: 58

Zonneteken: Steenbok



Ook gekend als:Chesney Henry Chet Baker Jr., Chesney Henry Baker

Geboren land: Verenigde Staten



Geboren in:Yale, Oklahoma

Beroemd als:Jazztrompettist



Jazzzangers Jazzmuzikanten



Familie:

Echtgenoot/Ex-:Charlene Souder, Halema Alli, Carol Baker (m. 1965-1988)

vader:Chesney H. Baker sr.

moeder:Vera Baker

kinderen:Chesney Aftab Baker, Dean Baker, Missy Baker, Paul Baker

Stierf op: 13 mei , 1988

plaats van dood:Amsterdam

Doodsoorzaak: Overdosis drugs

ONS. Staat: Oklahoma

Meer feiten

onderwijs:El Camino College

Lees hieronder verder

Aanbevolen voor jou

Jimi Hendrix Stevie Wonder Janis Joplin Cyndi Lauper

Wie was Chet Baker?

Chesney Henry Baker Jr. was een Amerikaanse zanger en jazztrompettist die beroemd werd met zijn klassieke nummer 'My Funny Valentine'. Chet begon zijn carrière toen hij in de veertig was en maakte indruk onmiddellijk nadat hij in 1952 bij 'Gerry Mulligan Quarter' kwam werken. veel jazznummers, zoals 'Walkin' Shoes,' Bernie's Tune' en 'My Funny Valentine' met Gerry. In hetzelfde jaar kreeg hij ook de kans om met Charlie Parker te spelen. Gedurende de jaren 50 produceerde Chet albums, zoals 'It Could Happen to You' en 'Chet Baker Sings'. Hoezeer hij ook geliefd en bewonderd werd om zijn talent, zijn heroïneverslaving was ook voor niemand verborgen. Zijn drugsverslaving verwoestte bijna zijn carrière en doodde hem uiteindelijk. Hij werd meerdere malen gearresteerd voor drugsgerelateerde misdrijven. Hij verpandde zelfs zijn muziekinstrumenten en kreeg veel klappen van een menigte, voordat hij besloot de controle over zijn leven over te nemen en rond de jaren '70 terug te keren naar muziek. Na zijn comeback maakte hij veel betekenisvolle muziek. Hij stierf op 13 mei 1988 aan een schijnbare val uit het raam van zijn hotelkamer in Amsterdam. Afbeelding tegoed https://www.freshsoundrecords.com/10259-chet-baker-albums Afbeelding tegoed https://en.wikipedia.org/wiki/Chet_Baker Afbeelding tegoed http://marvelcinematicuniverse.wikia.com/wiki/Chet_BakerSteenbok zangers Amerikaanse muzikanten Steenbok Muzikanten Vroege carriere Tijdens het begin van zijn carrière werkte Chet samen met saxofonist Stan Getz van de band van Vido Musso. In 1952 kreeg hij de kans om te spelen met de grote jazzartiest, Charlie Parker, bij de 'West Coast'-optredens. Op 19 mei 1952 maakte Chet zijn debuut in de 'Tiffany Club' in Los Angeles. Daarna begon zijn carrière te bloeien.Steenbok Jazz-zangers Amerikaanse jazzzangers Amerikaanse jazzmuzikanten Carrière In 1952 trad hij toe tot 'Gerry Mulligan Quartet', een groep die baritonsax, trompet, bas en drums speelde. Zijn hit 'My Funny Valentine' was het resultaat van deze associatie. Helaas viel de groep een jaar later uit elkaar toen de leider van de groep in juni 1953 werd gearresteerd op verdenking van drugs. Baker verspilde geen tijd aan het vormen van 'The Chet Baker Quartlet' met componist en pianist Russ Freeman en andere vrienden. Ze brachten samen vele albums uit en waren een behoorlijk succes. In 1956 bracht hij zijn succesvolle album 'Chet Baker Sings' uit. Rond deze tijd versloeg Baker jazzgrootheden, zoals Miles Davis en Clifford Brown, om de populairste trompettist van het land te worden. In 1955 kreeg hij door zijn liefde voor acteren in combinatie met een goed uiterlijk de kans om filmdebuut te maken in de film 'Hell's Horizon'. Hij leende ook zijn zang aan zijn buitengewone vaardigheid om trompet te spelen, en het resultaat was verbluffend! Hij werd een 'West Coast Sensation' met mensen die van nature naar zijn knappe uiterlijk en talent trokken. Het is duidelijk dat zijn delicate zang, samen met zijn jazzmuziek, als magie werkte. In 1956 ging hij op tournee door Europa en nam er uiteindelijk een album over op. Het album kreeg de naam 'Chet Baker in Europe'. In 1960 speelde hij in een andere film 'Howlers in the Dock'. Terwijl hij halverwege de jaren '50 een jazzicoon werd, beïnvloedde zijn heroïneverslaving zijn bloeiende carrière aan het eind van de jaren '50. Lees hieronder verder Drugsverslaving In 1957 werd zijn heroïneverslaving openbaar. In zijn biografie, 'Chet Baker, His Life and Music' van Jereon de Valk, staat dat hij sinds het begin van de jaren 50 aan de drugs was. Zijn voormalige groepsleden onthulden dat Baker vaak zijn eigen instrumenten verpandde om drugs te kopen. Vanaf 1960 belandde Chet vaak in de gevangenis vanwege zijn drugsverslaving. Hij zat bijna een jaar in de gevangenis in Italië. Hij kwam in veel problemen in West-Duitsland en Engeland voordat hij naar de VS werd gedeporteerd. Hij vestigde zich in North Carolina en speelde in kleine optredens tussen het uitzitten van zijn korte termijnen in de gevangenis. Hij nam vijf albums op binnen drie dagen na zijn terugkeer, maar zijn werk had de oude charme verloren, zo leek het de critici. In 1966 kreeg hij te maken met totale walging en haat van verschillende mensen die hem brutaal sloegen na een optreden in Californië. Hij probeerde rond die tijd drugs te kopen. Hij werd zo zwaar geslagen dat zijn voortanden zodanig waren gebroken dat hij een tijdje niet op zijn trompet kon spelen. Na drie maanden keerde hij terug naar muziek om in New York City te spelen. Latere carrière Hij verhuisde naar New York City en begon op te treden met gitarist Jim Hall. In 1970 ging hij naar Europa en trad tot aan zijn dood exclusief op voor zijn Europese publiek. Tijdens deze fase van zijn leven is Baker enorm gegroeid als kunstenaar. Zijn werk werd goed ontvangen door critici en mensen, hoewel het commercieel nooit een succes was. Vanaf het begin van de jaren 80 werd hij ingehuurd door de Britse zanger Elvis Costello voor zijn liedjes. Baker speelde mee in nummers als ‘Shipbuilding’ en ‘Almost Blue.’ Zijn laatste album ‘Chet Baker in Tokyo’ kwam uit na zijn dood in 1988. Prijzen en prestaties In 1954 werd hij door 'Downbeat' uitgeroepen tot 'Top Jazz Vocalist'. In 1987 werd hij opgenomen in de 'Jazz Hall of Fame' en in de 'Big Band'. In 1988 verscheen zijn documentaire 'Let's Get Lost' kreeg een 'Academy Award'-nominatie. In 1989 werd hij de beste jazzartiest in de VS nadat hij werd verkozen tot 'Jazz Hall of Fame' door 'Down Beat'. In 1991 werd hij opgenomen in 'Oklahoma Jazz Hall of Fame'. In 2007 werd hij door de burgemeester van Tulsa kondigde 23 december aan als 'Cher Baker Day'. Op 10 oktober 2015 werd 'Chet Baker Jazz Festival' ingehuldigd ter ere van Chet Baker, in Yale, Oklahoma. In 2016 verscheen zijn biopic 'Born to be Blue' in de bioscoop. Priveleven Op 13 mei 1988 werd Chet dood aangetroffen op straat onder zijn hotelkamer in Amsterdam. Het vermoeden bestond dat hij stierf door een val uit het raam van zijn hotelkamer op de tweede verdieping. De politie vond heroïne en cocaïne in zijn kamer.