Elliott Smith Biografie

Compensatie Voor Het Sterrenbeeld
Substability C Beroemdheden

Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign

Snelle feiten

Verjaardag: 6 augustus , 1969





Overleden op leeftijd: 3. 4

Zonneteken: Leeuw



Ook gekend als:Steven Paul Smith

Geboren in:Omaha



Muzikanten Amerikaanse mannen

Familie:

vader:Gary Smith



moeder:Bunny Kay Berryman



Stierf op: 21 oktober , 2003

plaats van dood:De engelen

Ziekten en handicaps: Depressie

ONS. Staat: Nebraska

Stad: Omaha, Nebraska

Doodsoorzaak: Zelfmoord

Lees hieronder verder

Aanbevolen voor jou

Billie Eilish Selena Demi Lovato Travis Barker

Wie was Elliott Smith?

Elliott Smith, geboren als Steven Paul Smith, was een getalenteerde muzikant en zanger die beroemd werd met zijn nummer 'Miss Misery' dat te horen was op de soundtrack van de Hollywood-film 'Good Will Hunting'. Hij kon vakkundig meerdere instrumenten bespelen, zoals piano, gitaar, klarinet en mondharmonica, en had een stem die fluisterend en dun was. Hij gebruikte de unieke eigenschap van zijn stem in zijn voordeel door duidelijke vocale lagen en harmonieën te creëren. Muziek zat hem in het bloed, veel van zijn familieleden van zijn moeders kant hadden muzikale talenten, hoewel geen van hen het professioneel nastreefde. Hij ontmoette aspirant-muzikant Neil Gust tijdens zijn studie en het duo trad op in clubs in hun stad. Na hun afstuderen vormden ze de band 'Heatmiser' en rekruteerden twee andere muzikanten. Na vele jaren succesvol met de band te hebben opgetreden, besloot Smith solo te gaan terwijl hij nog steeds deel uitmaakte van de band. Hij vond meer succes en bekendheid als soloartiest, wat de populariteit van zijn band overschaduwde en hem ertoe aanzette de band te verlaten en zich te concentreren op zijn solocarrière. Hoewel hij een succesvolle muzikant was, was hij een getroebleerd persoon - hij leed aan depressies en was verslaafd aan alcohol en drugs. Hij kwam op een tragisch einde toen hij zichzelf doodstak na een ruzie met zijn vriendin. Afbeelding tegoed http://www.mtv.com/artists/elliott-smith/ Afbeelding tegoed http://www.rollingstone.com/music/features/misery-loves-elliot-19980903 Afbeelding tegoed https://fanart.tv/artist/03ad1736-b7c9-412a-b442-82536d63a5c4/smith-elliott/ Afbeelding tegoed https://www.pdxmonthly.com/articles/2014/9/26/a-new-elliott-smith-documentary-sheds-new-light-october-2014 Afbeelding tegoed https://www.reddit.com/r/elliottsmith/comments/5u2g16/i_just_found_this_picture_of_kevin_spacey_with/ Afbeelding tegoed http://www.fanpop.com/clubs/elliott-smith/quiz/show/179293/what-year-did-die Afbeelding tegoed http://www.prefixmag.com/features/ten-great-elliott-smith-lyrics/67739/Amerikaanse zangers Amerikaanse muzikanten Leeuw Mannen Carrière Tijdens zijn studie ontmoette hij Neil Gust, die zijn dromen deelde om een ​​muzikale carrière op te bouwen. Het duo rekruteerde bassist Brandt Peterson en drummer Tony Lash en vormde in 1991 de alternatieve rockband 'Heatmiser'. In 1992 bracht de band een Extended Play (EP) uit van zes demonummers. de nummers van de EP werden later opnieuw opgenomen voor het toekomstige album van Heatmiser. Heatmiser bracht zijn eerste album 'Dead Air' uit in 1993. Hun muziek was een contrast van vrolijke en vrolijke liedjes, samen met droevige en melancholische singles. Op hun eerste album stond de single 'Still' van Elliott. De band bracht in 1994 een (EP) uit met de titel ‘Yellow No.5’. De EP werd door muziekrecensenten gewaardeerd vanwege de gevarieerde en frisse benadering. In hetzelfde jaar kwam ook hun tweede album 'Cop and Speeder' uit. De band deed het prima, maar niet goed genoeg om de bandleden financieel te ondersteunen. Elliott deed ook klusjes om zijn brood te verdienen. In 1994 begon hij met het verkennen van een solocarrière. Als soloartiest bracht hij zijn eerste album uit, getiteld 'Roman Candle'. Het album werd goed ontvangen en werd gecrediteerd als eerlijk en hartverscheurend. Veel van Elliotts liedjes weerspiegelden de pijn van zijn moeilijke jeugd. Hij begon solo-optredens te geven en de indie-muzikant Mary Lou Lord vroeg hem om voor haar te openen tijdens een Amerikaanse reis. Hij toerde in dat jaar veel om zijn solocarrière te promoten. Naar aanleiding van het succes van zijn debuut solo-album, bracht Elliott in 1995 zijn tweede album uit, het titelloze 'Elliott Smith'. Het bevatte donkere nummers met minimale achtergrondmuziek. Heatmiser bracht zijn laatste album 'Mic City Sons' uit in 1996. Het had een uitgesproken popgevoel en werd gewaardeerd om zijn diversiteit in liedjes. De spanning groeide tussen de bandleden en de band ging uit elkaar voordat hun laatste album uitkwam. Verder lezen hieronder Een korte film van 11 minuten waarin Elliott akoestische liedjes speelt, werd in 1996 opgenomen door regisseur Jem Cohen en uitgebracht in 1997. De film was getiteld 'Lucky Three: an Elliott Smith Portrait'. In zijn album 'Either/Or' uit 1997 speelde hij op meerdere instrumenten. Een muziekrecensie citeerde de nummers als zijn beste ooit. Hoewel hij veel bekendheid en succes verwierf, begon hij gedurende deze tijd ook aan depressies en alcoholisme te lijden. Hij schreef de teksten en componeerde de muziek voor het nummer 'Miss Misery' dat in 1997 werd opgenomen en te zien was in de soundtrack van de hitfilm 'Good Will Hunting'. Hij werd genomineerd voor de Academy Award voor Beste Song. Ondanks zijn professionele succes werd hij erg depressief en sprak over zelfmoord. Tijdens zijn leven bracht hij nog twee albums uit: 'XO' (1998) en 'Figuur 8' (2000). Beide albums deden het goed. Hij werkte aan een album met de titel 'From a Basement on the Hill' toen hij stierf. Het album werd postuum uitgebracht in 2004. Grote werken Zijn lied 'Miss Misery' dat op de soundtrack van de dramafilm 'Good Will Hunting' (1997) stond, was zijn claim op wijdverbreide bekendheid. Hij werd genomineerd voor de Academy Award voor Beste Song en werd gevraagd om de nummers op veel van zijn tours te spelen. Zijn laatste album, 'From a kelder op de heuvel', dat hij onvolledig liet op het moment van zijn dood, werd postuum uitgebracht en werd het meest populaire van zijn werken. Prijzen en prestaties Hij won tijdens zijn carrière geen grote prijzen, maar werd eenmaal genomineerd voor een Academy Award voor Beste Song voor zijn nummer 'Miss Misery' uit de film 'Good Will Hunting' uit 1997. Persoonlijk leven en erfenis Hij was niet getrouwd en deelde tot aan zijn dood een huis met zijn vriendin Jennifer Chiba. Hij leidde een zeer onrustig persoonlijk leven en worstelde met depressie, drugsverslaving en alcoholisme. Hij probeerde meerdere keren te revalideren, maar dat werkte niet voor hem. In 2003 gaf hij uit eigen beweging de alcohol en psychiatrische medicatie op. Op 21 oktober 2003 pleegde hij zelfmoord door zichzelf in de borst te steken. Hij was net 34. Trivia Er waren veel controverses over zijn dood, waarbij sommigen beweerden dat het een geval van moord was en geen zelfmoord. Zijn biografie, 'Elliott Smith and the Big Nothing' van Benjamin Nugent, werd enkele maanden na zijn dood gepubliceerd. Hij was een grote fan van de Beatles.