Verjaardag: 4 juni , 1738
Overleden op leeftijd: 81
Zonneteken: tweeling
Ook gekend als:George III
Geboren land: Engeland
Geboren in:Norfolk House, St James's Square, Londen, Engeland, Verenigd Koninkrijk
Beroemd als:koning
Citaten door George III van het Verenigd Koninkrijk Keizers en koningen
Familie:
Echtgenoot/Ex-: Londen, Engeland
Oprichter/mede-oprichter:Dartmouth College
Lees hieronder verderAanbevolen voor jou
Charlotte van mij... Athelstan Edward I van Eng... Edward de Conf...Wie was George III van het Verenigd Koninkrijk?
George William Frederick, beter bekend als George III, was een van de beroemdste koningen van Groot-Brittannië. Hij stond bekend, tijdens en na zijn regeerperiode, om zijn welwillende, medelevende en volgzame aard. Hij was meer geleerd dan zijn voorgangers, en een beschermheer van vooruitgang in wetenschap, landbouw en technologie. Hij had een voorliefde voor het verzamelen van voorwerpen met betrekking tot wetenschap en wiskunde, die nu worden tentoongesteld in het 'Science Museum' in Londen. Hij verdiende de bijnaam 'Farmer George' vanwege de aandacht die hij gaf aan gewone zaken in plaats van zich te concentreren op politieke zaken. De naam bleef bij hem hangen toen mensen de waarde van zijn nederigheid en eenvoud beseften, in vergelijking met zijn pompeuze zoon die hem opvolgde. Samen met premier William Pitt the Younger werd hij populair onder zijn onderdanen. Als koning vermeed hij kwaad te spreken met iemand, en er wordt aangenomen dat hij beslissingen heeft genomen die vaak als verkeerd worden beschouwd, om zijn gekozen parlement te verdedigen, in plaats van zijn eigen controle te vestigen. Ondanks gemengde meningen over deze koning, is het een feit dat hij nog steeds door velen over de hele wereld wordt vereerd.
Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Allan_Ramsay_-_King_George_III_in_coronation_robes_-_Google_Art_Project.jpg (Allan Ramsay / Publiek domein) Jeugd en vroege leven George III werd geboren als George William Frederick op 4 juni 1738 in Norfolk House, St James's Square, Londen, Engeland, als zoon van Frederick, Prins van Wales, en Prinses Augusta van Saksen-Gotha. Zijn grootvader George II was de koning van Engeland en zijn broer was prins Edward. Prins Frederick en zijn gezin vestigden zich op Leicester Square, waar hij en zijn broer thuisonderwijs kregen. Behalve dat hij vloeiend Duits en Engels sprak, wist hij ook veel over de politieke aangelegenheden van het land. Hij was ook de eerste persoon van de koninklijke familie die alle verschillende takken van wetenschap leerde, waaronder scheikunde, astronomie, natuurkunde en wiskunde. Hij leerde ook de sociale wetenschappen, samen met landbouw, handel en recht. Naast uitgebreide studies, werd hij ook getraind in buitenschoolse activiteiten zoals paardrijden, dansen, acteren en schermen. In 1751 stierf prins Frederick en de jonge man erfde de titel hertog van Edinburgh. Vervolgens werd koning George II de nieuwe hertog, de prins van Wales.
Lees hieronder verder Toetreding en regeerperiode In het jaar 1760 werd George de koning van Engeland toen zijn grootvader plotseling stierf. Het jaar daarop, op 22 september, werd George III gekroond als het koninklijke staatshoofd. In 1763, toen de koning het 'Verdrag van Parijs' met Frankrijk en Spanje ondertekende, trad premier Lord Bute af en nam George Grenville van de politieke partij 'Whig' het over. In hetzelfde jaar vaardigde koning George III de 'Royal Proclamation' uit die een einde maakte aan de verdere verovering van Amerikaanse koloniën in het westen. Deze beslissing werd niet door iedereen gesteund, vooral door de kolonisten van het noorden en zuiden van Amerika. In 1765 keurde premier Grenville de 'Stamp Act' goed, waarmee hij inkomsten verdiende met alle documenten die werden gedrukt in door de Britten gecontroleerde gebieden van Noord-Amerika. Dit leidde tot wijdverbreide onenigheid, vooral onder uitgevers van kranten, en zij protesteerden tegen deze stap van de premier. De koning van Engeland deed een poging om de activiteiten van Grenville te dwarsbomen, en de voormalige verzocht de Britse staatsman William Pitt de Oudere om premier te worden. Pitt sloeg het aanbod af en Charles Watson, ook bekend als Lord Rockingham, verving Grenville. Lord Rockingham was goed geadviseerd door George III en William Pitt om de 'Stamp Act' te verwijderen, een taak die hij met succes uitvoerde. Vanwege zijn onvermogen om het land te regeren, werd William Pitt echter in 1766 benoemd tot premier. Hierna nam de populariteit van de koning bij de Amerikaanse burgers toe. In 1767 moest de hertog van Grafton Augustus FitzRoy Pitt vervangen, toen deze ziek werd, maar zijn taken en positie werden pas het volgende jaar officieel bevestigd. De hertog van Grafton werd later opgevolgd door Lord Frederick North in 1770. In hetzelfde jaar trouwde prins Henry, de broer van de koning, met Anne Horton, een weduwe van lagere klasse. Het huwelijk werd veracht door George III, die onmiddellijk probeerde een wet in werking te stellen die leden van de koninklijke familie zou verbieden te trouwen zonder de toestemming van de koning. Hoewel de wet aanvankelijk op tegenstand stuitte, zelfs van de ondergeschikten van de koning, werd ze uiteindelijk in 1772 ingevoerd als de 'Royal Marriages Act'. Verder lezen Hieronder bracht Lord North verschillende veranderingen teweeg, voornamelijk om degenen die tot de Amerikaanse koloniën behoorden te sussen. Hij schrapte alle belastingen, behalve de belasting op thee, die volgens de koning moest worden geheven. In 1773 werd in wat als een ongelukkig incident werd beschouwd, veel thee door de Amerikaanse kolonisten in zee gegooid. Vervolgens werd Lord North, in overleg met William Pitt, gedwongen harde maatregelen te nemen. Hij sloot de haven van Boston en kondigde aan dat de koning de leden van de Eerste Kamer van de Wetgevende macht zou kiezen. Dit leidde tot protesten onder de kolonisten, die van elke provincie een zelfbestuur hadden gemaakt, zonder rekening te houden met de macht van de koning. Het protest leidde in 1775 tot de 'Battle of Concord' en de 'Battle of Lexington'. In juli 1776 werd in Amerika de onafhankelijkheid uitgeroepen, waarbij George III ervan werd beschuldigd de koloniën te hebben geplunderd en chaos te veroorzaken. Bij de 'Slag bij Saratoga', die het jaar daarop werd uitgevochten, werd de Britse ambtenaar John Burgoyne verslagen door de kolonisten. De 'Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog' duurde voort en de Britse regering moest zware kosten maken om te kunnen blijven vechten. Terwijl de Britten de 'Battle of Guilford Court House' en de 'Battle of Camden' wonnen, verloren ze van de Amerikanen in de 'Siege of Charleston' en de 'Siege of Yorktown'. In 1781 trad Lord North af als premier, en de koning had geen andere keuze dan de nederlaag toe te geven en Amerika zijn vrijheid te geven. In de volgende twee jaar werden de 'Verdragen van Parijs' ondertekend, en deze gebeurtenis markeerde het einde van de 'Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog'. Aanvankelijk werd Lord Rockingham benoemd tot premier na het aftreden van Lord North. Echter, na zijn dood binnen een paar maanden, was het Lord Shelburne die het roer overnam als premier. Binnen een jaar werd Lord Shelburne afgezet en William Cavendish, de hertog van Portland, verving de voormalige als premier. Hij werd bijgestaan door Charles James Fox als minister van Buitenlandse Zaken en Lord North als minister van Binnenlandse Zaken. In 1783 verving William Pitt de Jongere de hertog van Portland als premier, vanwege verschillende maatregelen die de koning had genomen om Fox uit zijn ambt te verwijderen. Pitt werd de jongste Britse staatsman ooit die premier van Groot-Brittannië werd. Lees hieronder verder Na de benoeming van Pitt werden er verschillende positieve veranderingen in het land doorgevoerd die de populariteit van de nieuwe premier en de koning deden toenemen. George III werd bewonderd om zijn religieuze karakter en trouw aan zijn vrouw. Tegen het einde van de jaren 1780 werd George III geestesziek en al snel werd hij niet in staat geacht om de natie te regeren. Er waren gesprekken dat de Prins van Wales de regent zou worden en het land zou regeren in plaats van zijn vader. Voordat de beslissing echter door het 'House of Commons' kon worden genomen, verbeterde de gezondheid van de koning. De koning bleef bewonderd worden door zijn onderdanen, vooral toen hij mild was tegenover twee mensen die hem probeerden aan te vallen. Al snel waren er verschillende andere veranderingen in het kantoor van de premier, maar geen van de beslissingen van George III had enige grote betekenis. In 1810 was de koning oud geworden en leed hij aan verschillende kwalen, waaronder geestesziekten. Binnen het volgende jaar was hij niet langer in staat om zijn koninklijke taken uit te voeren. Het was zijn zoon Prins van Wales, George IV, die als regent optrad. Onder zijn leiding werden de veldslagen tegen Napoleon gewonnen. 
Grote werken Onder het bewind van deze beroemde koning was er een drastische groei van de landbouwproductie in het land. Hij zorgde er ook voor dat er een constante ontwikkeling plaatsvond op industrieel en wetenschappelijk gebied. De plattelandsbevolking floreerde in Groot-Brittannië en deze mensen werden uiteindelijk in dienst genomen tijdens de industriële revolutie. Persoonlijk leven en erfenis Op 8 september 1761 trouwde koning George III met prinses Charlotte van Mecklenburg-Strelitz in de 'Chapel Royal' in het St. James's Palace. Het koninklijk paar kreeg 15 kinderen, van wie prinses Amelia en prins Frederick zijn favoriete kinderen waren. De enige twee zonen die als koningen over Engeland regeerden, waren George IV en Willem IV. George III stierf op 29 januari 1820 in Windsor Castle. Zijn vrouw was twee jaar eerder in 1818 overleden. 
Trivia Deze Britse koning was de enige die nooit een concubine had gehad en stond erom bekend zijn hele leven trouw te zijn geweest aan zijn vrouw. George III leefde 81 jaar en 239 dagen en regeerde 59 jaar en 96 dagen, langer dan zijn voorgangers en volgende koningen. Koningin Victoria en Elizabeth II zijn de enige twee opvolgers die langer overleefden en regeerden dan hij.
