Hendrik VII van Engeland Biografie

Compensatie Voor Het Sterrenbeeld
Substability C Beroemdheden

Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign

Snelle feiten

Verjaardag: 28 januari ,1457





Overleden op leeftijd: 52

Zonneteken: Waterman



Ook gekend als:Henry Tudor, graaf van Richmond

Geboren land: Engeland



Geboren in:Pembroke Castle, Pembrokeshire, Wales, Verenigd Koninkrijk

Beroemd als:Koning van Engeland



Keizers en koningen Britse mannen



Familie:

Echtgenoot/Ex-: Elizabeth van York Lady Margaret B... Edward V van Eng ... Edgar de Vreedzame

Wie was Hendrik VII van Engeland?

Henry VII, ook bekend als Harri Tudur, graaf van Richmond, was de koning van Engeland en de eerste monarch van de 'Tudor-dynastie'. Hij bereikte de troon na het verslaan van de laatste koning van het huis van York, Richard III, op het laatste belangrijke moment slag van de 'Wars of the Roses', de 'Battle of Bosworth Field'.Hij ging verder om zijn aanspraak op de troon veilig te stellen door te trouwen met Elizabeth van York, nicht van Richard III. Hij regeerde ongeveer 24 jaar, te beginnen vanaf 22 augustus 1485. Tijdens zijn regeerperiode spande hij zich in om de Engelse monarchie te versterken. Hij voerde verschillende economische, administratieve en diplomatieke maatregelen in. Hij introduceerde ook beleid in een poging om stabiliteit, macht en vrede te herstellen en tegelijkertijd economische welvaart te creëren. Door nieuwe belastingen in te voeren en de wolindustrie te steunen, stapte hij in de aluinhandel en ondertekende hij de 'Magnus Intercursus' (grote overeenkomst). Hij bleef de heer van Ierland en koning van Engeland tot aan zijn dood. Na zijn dood volgde zijn zoon Hendrik VIII de troon op. Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Enrique_VII_de_Inglaterra,_por_un_artista_an%C3%B3nimo.jpg
(Nationale Portretgalerij [Openbaar domein]) Afbeelding tegoed http://pictify.saatchigallery.com/252225/henry-vii-of-england-westminster-abbey Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Younghenry7.jpg
(Onbekende Franse schoolkunstenaar. Mitrius op ru.wikipedia [Public domain]) Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:King_Henry_VII_from_NPG.jpg
(Zie pagina voor auteur [Public domain]) Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:HeinrichSiebteEngland1.jpg
(De originele uploader was Caro1409 op de Duitse Wikipedia. [Public domain]) Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:King_Henry_VII.jpg
(Nationale Portretgalerij [Openbaar domein]) Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:1457_Henry_VII.jpg
(onbekende hedendaagse schilder / onbekende hedendaagse schilder [Publiek domein]) Vorig Volgende Geboorte en afstamming Henry VII werd geboren op 28 januari 1457 in Pembroke Castle, Pembrokeshire, Wales, als zoon van Edmund Tudor en Lady Margaret Beaufort. Zijn vader stierf drie maanden voor zijn geboorte. Edmund Tudor werd geboren als zoon van Owen Tudor, een landjonker uit Wales, en de weduwe van koning Hendrik V, Catharina van Valois, met wie Owen in het geheim trouwde. In 1452 werd Edmund graaf van Richmond en 'formeel legitiem verklaard door het parlement'. Lady Margaret was de dochter en enige erfgename van John Beaufort, 1st Hertog van Somerset. Hij was een van de achterkleinzonen van koning Edward III en kleinzoon van John of Gaunt, hertog van Lancaster. John Beaufort's vader John Beaufort, 1st Graaf van Somerset, werd vóór hun huwelijk geboren uit John of Gaunt en zijn minnares, Katherine Swynford. Het parlement van koning Richard II van Engeland verklaarde de kinderen van Beaufort legitiem in de jaren 1390 en paus Bonifatius IX verklaarde hun legitimiteit in september 1396. Hun halfbroer Hendrik IV weerhield hen echter van het bestijgen van de troon. De kansen om de troon te bestijgen voor Hendrik VII Tudor bleven dus zwak en van weinig betekenis tot de dood van koning Hendrik VI van Engeland en zijn enige zoon, Edward van Westminster, Prins van Wales, in 1471. Samen met de dood van de twee overgebleven verwanten van de Beaufort-lijn maakten Henry Tudor de enige overlevende man met de rechtstreekse aanspraak op het Huis van Lancaster. Lees hieronder verder Jeugd en vroege leven Terwijl hij voor Henry VI in Zuid-Wales vocht, werd Henry's vader in 1456 door de Yorkisten in het Carmarthen Castle in hechtenis genomen. Helaas bezweek Henry's vader aan de builenpest op 3 november, ongeveer drie maanden voor de geboorte van Henry VII Tudor. Zijn oom van vaderskant, Jasper Tudor, de graaf van Pembroke, begon voor de 13-jarige weduwe Lady Margaret en de pasgeboren Henry te zorgen. De 'Battle of Towton' (29 maart 1461) was getuige van een beslissende overwinning voor Yorkists met Yorkist Edward, Duke of York, die de Lancastrische koning Henry VI omverwierp om koning Edward IV te worden. Rond dezelfde tijd ging Jasper Tudor in ballingschap. Vervolgens werd de Welshe edelman, politicus en hoveling William Herbert, die de Yorkisten steunde tijdens de 'War of the Roses', de graaf van Pembroke, die de controle over Pembroke Castle overnam. Hij kreeg ook de voogdij over Lady Margaret Beaufort en haar zoon Henry. Na een ruzie met Richard Neville, graaf van Warwick in 1469, werd Herbert gevangengenomen en geëxecuteerd. In 1470 herstelde Warwick Henry VI als koning, waarna Jasper Tudor terugkwam uit ballingschap en Henry VII Tudor voor de rechtbank daagde. Edward IV werd opnieuw gekroond in 1471, en Henry VII Tudor ontsnapte naar Bretagne. Slag bij Bosworth Field & Hemelvaart naar de Troon Terwijl zijn moeder hem begon te promoten als de geloofwaardige vervanger van de toenmalige koning van Engeland, Richard III, beloofde Henry VII Tudor op 25 december 1483 te trouwen met Elizabeth van York, de oudste dochter en de enige overlevende erfgenaam van Edward IV. het ontvangen van de eerbied van zijn aanhangers. Er braken twee belangrijke opstanden uit tegen Richard III. Terwijl de eerste, onder leiding van Henry Stafford, hertog van Buckingham, faalde, leidden Jasper Tudor en Henry VII Tudor een tweede opstand in augustus 1485. Henry VII Tudor en Jasper Tudor profiteerden van de bevoorrading van de Franse troepen en Schotse troepen. Ze kregen ook steun van de Woodvilles, de schoonfamilie van wijlen Edward IV. Dankzij de versterking behaalden ze op 22 augustus 1485 een beslissende overwinning op het Yorkistische leger in wat bekend werd als de 'Battle of Bosworth Field', die de laatste grote slag van de 'Wars of the Roses' markeerde. de dood in de strijd markeerde niet alleen de uiteindelijke omverwerping van het Huis van York, maar ook de opkomst van de 'Tudor-dynastie'.Henry VII Tudor werd de eerste Engelse monarch van de dynastie en werd bekend als Henry VII van Engeland. Zijn kroning vond plaats op 30 oktober 1485 in Westminster Abbey. Lees hieronder verder Bestuur Henry VII verspilde geen tijd om zijn belofte na te komen om met Elizabeth van York te trouwen en trad op 18 januari 1486 met haar in het huwelijk. Hiermee slaagde hij er niet alleen in de conflicterende huizen van Lancaster en York te verenigen, maar kreeg hij ook een sterkere claim op de troon voor zijn kinderen. Hij symboliseerde de eenwording van de huizen van Lancaster en York door de Tudor-roos te promoten (bestaande uit de rode roos van Lancaster en de witte roos van York). De 'Titulus Regius'-wet had het huwelijk van Edward IV en Elizabeth Woodville ongeldig verklaard. Het had ook hun kinderen onwettig verklaard, waardoor ze de troon niet konden bestijgen. Deze wet werd ingetrokken door het eerste parlement van Hendrik VII. Het intrekken van de wet herstelde de legitimiteit van de kinderen van Edward IV en Elizabeth Woodville. Hoewel Hendrik VII geen eerdere ervaring had zoals zijn voorgangers, bleek hij fiscaal een vooruitziende vorst te zijn en slaagde hij erin een stabiele financiële administratie op te zetten. Hij herstelde de rijkdom van de schatkist die feitelijk failliet was. Hij zorgde voor een betere belastinginning door het initiëren van rigoureuze belastingmechanismen, die echter niet populair bleven. Later, toen zijn zoon Hendrik VIII de troon besteeg, executeerde de nieuwe vorst de twee meest gehate belastinginners, Edmund Dudley en Richard Empson, nadat hij hen beschuldigde van verraad. Het meetsysteem van 'Pound Avoirdupois' werd opgericht. Dit systeem werd niet alleen onderdeel van het systeem van imperiale eenheden, maar blijft ook een onderdeel van de internationale pondeenheden die vandaag de dag heersen. Hij steunde de wolindustrie van het eiland, waardoor hij in 1486 uiteindelijk betrokken raakte bij de aluinhandel. Hij gaf licenties voor schepen en verkocht aluin aan de 'Lage Landen' die waren overgenomen van het Ottomaanse rijk, waardoor een eens zo duur goed goedkoop werd. Hij deed zijn best om de harmonie en economische welvaart in zijn koninkrijk te handhaven. Daartoe ondertekende hij op 26 maart 1489 verschillende verdragen, waaronder het ‘Verdrag van Medina del Campo’ met het ontluikende Spanje. Het verdrag leidde tot het huwelijk van zijn zoon Arthur Tudor met Catharina van Aragon. Hij ondertekende ook verschillende andere verdragen, waaronder het 'Verdrag van Etaples' met Frankrijk op 3 november 1492 en het 'Verdrag van Eeuwige Vrede' met Schotland in 1502. In februari 1496 tekende hij het handelsverdrag 'Magnus Intercursus' (groot overeenkomst) samen met hertog Filips IV van Bourgondië. Het verdrag werd ondertekend met andere partijen, zoals het Heilige Roomse Rijk, Florence, de Hanze, Venetië en de Nederlandse Republiek. Dit gaf aanleiding tot de meest bloeiende economische prestatie van Henry VII. Hij gebruikte veelvuldig 'Justices of the Peace' en 'Court of Star Chamber' om de openbare orde in zijn koninkrijk te handhaven. Hij gebruikte ze ook om elke mogelijke bedreiging voor het koninklijk gezag te beteugelen. Persoonlijk leven en erfenis Hij had acht kinderen met Elizabeth van York. Hij verloor Arthur, Prins van Wales, zijn eerste zoon en erfgenaam op 2 april 1502. Elizabeth stierf op 11 februari 1503, wat hem met droefheid achterliet. Op 21 april 1509 bezweek hij aan tuberculose in het Richmond Palace. Zijn stoffelijk overschot werd naast zijn vrouw bijgezet in de Westminster Abbey. Zijn tweede zoon, Hendrik VIII, volgde hem op de troon op.