Jan van Eyck Biography

Compensatie Voor Het Sterrenbeeld
Substability C Beroemdheden

Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign

Snelle feiten

Geboren:1390





Overleden op leeftijd: 51

Ook gekend als:Vader van olieverf



Geboren land: België

Geboren in:Maaseik, Belgium



Beroemd als:Schilder

Renaissance schilders Nederlandse mannen



Familie:

Echtgenoot/Ex-:Margaret van Eyck



broers en zussen:Hubert, Lambert, Margaretha

Stierf op: 9 juli ,1441

plaats van dood:Brugge, België

Meer feiten

onderwijs:Robert Campin

Lees hieronder verder

Aanbevolen voor jou

Pieter Bruegel ... Titiaan Sandro Botticelli Raphael

Who was Jan van Eyck?

Jan van Eyck was een Vlaamse schilder die in de eerste helft van de 15e eeuw de meeste van zijn werken in Brugge componeerde. Hij is een van de pioniers van wat later de vroeg-Nederlandse schilderkunst werd en een van de belangrijkste figuren van de vroege noordelijke renaissancekunst. Gefragmenteerde verslagen van zijn vroege leven zijn bewaard gebleven, volgens welke hij oorspronkelijk uit Maaseik kwam, in het huidige België. Omstreeks 1422 begon hij te werken in Den Haag. Tegen die tijd had hij zich al als meesterschilder gevestigd met Jan III de Meedogenloze, heerser van Holland en Henegouwen, als zijn beschermheer. Daarna diende hij in Lille als hofschilder van Filips de Goede, hertog van Bourgondië. In 1429 verhuisde hij naar Brugge, waar hij de rest van zijn leven doorbracht. Ongeveer 20 schilderijen die aan hem worden toegeschreven, hebben het tot op de dag van vandaag gehaald, samen met het Lam Gods en de verluchte miniaturen van de Turijn-Milaan Uren. In zijn werken verkende Van Eyck zowel seculiere als religieuze thema's. Hoewel zijn kunst afkomstig is uit de internationale gotische stijl, duurde het niet lang voordat hij deze overschaduwde, deels vanwege zijn overtuiging om meer belang te hechten aan naturalisme en realisme. Van Eyck was misschien wel de meest prominente gebruiker van olieverf in het Renaissance Europa en beïnvloedde verschillende vroeg-Nederlandse schilders met zijn techniek en stijl. Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Portrait_of_a_Man_in_a_Turban_(Jan_van_Eyck)_with_frame.jpg
(Jan van Eyck [Public domain]) Jeugd en vroege leven Er is niet veel informatie beschikbaar over het vroege leven van Jan van Eyck. Zelfs de datum en plaats van zijn geboorte kunnen niet nauwkeurig worden vastgesteld. Ook over zijn ouders is niet veel bekend. Hij werd ergens tussen 1390 en 1395 geboren, waarschijnlijk in Maaseik (toen Maaseyck), en groeide op met een zus, Margareta, en minstens twee broers, Hubert en Lambert, die beiden ook schilders waren. Hoewel het niveau van zijn opleiding een punt van discussie is, kende hij Griekse, Latijnse en Hebreeuwse alfabetten en gebruikte hij ze in zijn inscripties. Dit geeft aan dat hij de klassiekers heeft geleerd, iets wat vrij zeldzaam was onder schilders van die tijd. Lees hieronder verder Dienst van John III de Meedogenloze Van Eyck was in dienst van Jan van Beieren-Straubing, heerser van Holland, Henegouwen en Zeeland, als schilder en kamerbediende. Eerder had hij een kleine werkplaats in elkaar gezet en maakte hij deel uit van het herinrichtingsteam van paleis Binnenhof in Den Haag. Jan stierf in 1425 en Van Eyck verhuisde vervolgens naar de stad Rijsel, waar hij in dienst trad van Filips de Goede. Bescherming van Filips de Goede Hertog Filips III van Bourgondië had geen vaste hoofdstad. Tijdens zijn regeerperiode vestigde hij zijn hoofdstad in verschillende steden van zijn domein. Toen Van Eyck in 1425 in dienst trad, was de hoofdstad van Filips in Rijsel. In 1429 verhuisde het naar Brugge, en Van Eyck verhuisde mee. Zijn opkomst als verzamelschilder kwam min of meer nadat hij een baan had gekregen aan het hof van Philips. Vanaf dit punt zijn de details van zijn leven veel gemakkelijker beschikbaar. Philip maakte hem een ​​hofkunstenaar en diplomaat. Bovendien werd hij geselecteerd om als senior lid van het Doornikse schildersgilde te dienen. Op 18 oktober 1427, het feest van Sint-Lucas, ging hij naar Doornik om deel te nemen aan een banket ter ere van hem, waar ook Robert Campin en Rogier van der Weyden aanwezig waren. Philip kende hem een ​​flinke toelage toe om de schilder financiële stabiliteit en artistieke vrijheid te geven om te schilderen wanneer hij maar wilde. In het daaropvolgende decennium breidde Van Eyck zijn populariteit en technische vaardigheden voornamelijk uit door zijn ongekende gebruik van olieverf. Hoewel de reputatie van veel van zijn collega's in de loop van de tijd achteruitging, bleef hij in de volgende eeuwen een zeer gerespecteerde schilder. Gepropageerd door Giorgio Vasari, maakten Van Eycks vaardigheden met olie plaats voor de mythe dat hij de eerste kunstenaar was die olieverf schilderde. Zijn broer Hubert werkte met hem aan het Lam Gods, een massief en complex polyptiek altaarstuk in de Sint-Baafskathedraal, Gent, België. Volgens kunsthistorici is Hubert in 1420 begonnen met schilderen en in 1432 voltooid door Van Eyck. Tijdens zijn leven werd zijn kunstwerk als revolutionair geprezen. Zijn ontwerpen en methoden werden vele malen nagebootst en gedupliceerd. De eerste verschijning van zijn motto, ALS IK KAN ('AS I CAN'), een woordspeling op zijn naam, vond plaats in 1433 op 'Portret van een man in een tulband', wat zijn stijgende zelfvertrouwen in die tijd aantoont. Het is nog steeds een van de meest herkenbare handtekeningen in de kunstwereld. Verder lezen hieronder Hij creëerde werken als de Madonna van kanselier Rolin, Lucca Madonna en Maagd en Kind met kanunnik van der Paele tussen 1434 en 1436, en markeerde die periode als een hoogtepunt in zijn carrière. reizen Van 1426 tot 1429 ondernam Jan van Eyck verschillende reizen in opdracht van zijn beschermheer. De aard van deze reizen is onbekend, maar ze werden in de archieven vermeld als geheime opdrachten. Voor deze reizen betaalde Filips verschillende keren zijn jaarsalaris, waarbij hij waarschijnlijk als gezant van het hof fungeerde. In 1426 reisde hij naar bepaalde verre landen, waarschijnlijk het Heilige Land. Dit idee wordt ondersteund door de topografische nauwkeurigheid van Jeruzalem in 'The Three Marys at the Tomb', een schilderij uit 1440 dat is voltooid door mensen die in zijn atelier werken. In 1428 begon hij aan een diplomatieke missie naar Portugal met het voorstel van de unie tussen Filips en Isabella van Portugal. Hij moest de bruid schilderen, zodat de hertog kon zien hoe ze eruitzag voor de bruiloft. Het schilderij is nu verloren, maar waarschijnlijk gebruikte hij zijn gebruikelijke technieken om een ​​portret te schilderen. Hij liet al zijn onderdanen waardig overkomen, maar deinsde er niet voor terug om hun onvolkomenheden te tonen. Gezins- en persoonlijk leven Jan van Eyck trouwde met Margaretha, een vrouw die aanzienlijk jonger was dan hij, waarschijnlijk rond 1432. In deze periode kocht hij een huis in Brugge. Het echtpaar kreeg samen twee kinderen, van wie de eerste in 1434 werd geboren. Over Margaret is weinig tot geen informatie beschikbaar. De geleerden kennen haar meisjesnaam niet eens. Van Eycks dochter heette Lievine; ze ging na de dood van haar vader een nonnenklooster in Maaseik in. Margaret was het onderwerp van zijn 1439 olieverf op hout schilderij, genaamd Portret van Margaret van Eyck (of Margaret, de vrouw van de kunstenaar). Gezien de kleding waarin haar man haar schilderde, speculeren geleerden dat ze van de lagere adel was. Dood en erfenis Op 9 juli 1441 overleed Van Eyck in Brugge en werd hij begraven in de Sint-Donaaskerk. Na zijn dood gaf Philip Margaret een eenmalige overschrijving die gelijk was aan het jaarsalaris van de schilder. De stad Brugge kende haar ook een behoorlijk pensioen toe. Op een gegeven moment werd ten minste een deel van dit geld besteed aan loterijen. Na Jan nam zijn broer Lambert de werkplaats over. In 1442 bracht hij het stoffelijk overschot van Jan naar de Sint-Donaaskathedraal. Veel van Jans werken waren incompleet en werden later afgemaakt door zijn werkplaatsgezellen. In zijn werk ‘De viris illustribus’ uit 1454 geeft de Genuese humanist Bartolomeo Facio een biografie van Van Eyck. Daarin begroet Facio de andere man als 'de leidende schilder' van zijn tijd en noemt hem samen met Rogier van der Weyden, Gentile da Fabriano en Pisanello een van de belangrijkste kunstenaars van de 15e eeuw.