Verjaardag: 9 augustus , 1896
Overleden op leeftijd: 84
Zonneteken: Leeuw
Ook gekend als:Jean William Fritz Piaget
Geboren in:Neuchâtel
Citaten Door Jean Piaget Artsen
Familie:Echtgenoot/Ex-:Valentijn Chatenay
vader:Arthur Piaget
moeder:Rebecca Jackson
kinderen:Jacqueline Piaget, Laurent Piaget, Lucienne Piaget
Stierf op: 16 september , 1980
plaats van dood:Genève
Meer feitenonderwijs:Universiteit van Neuchâtel, Universiteit van Zürich
onderscheidingen:1979 - Balzan-prijs voor sociale en politieke wetenschappen
- Erasmusprijs
Aanbevolen voor jou
Alain de Botton Rolf M. Zinkern... Walter Rudolf Hess Theodor KocherWie was Jean Piaget?
Jean Piaget was een Zwitserse psycholoog en filosoof die vooral bekend stond om zijn werk over de cognitieve ontwikkeling bij kinderen. Hij identificeerde zijn vakgebied als 'genetische epistemologie', een theorie die cognitieve ontwikkeling combineert met epistemologische visie. Epistemologie is een tak van de filosofie die zich bezighoudt met de aard, oorsprong, omvang en grenzen van menselijke kennis. Wat Piaget bestudeerde, was de impact van genetica op het epistemologische proces. Een intelligent kind met een nieuwsgierige geest, Jean Piaget's neiging tot wetenschappelijk onderzoek was duidelijk vanaf zijn kindertijd toen hij begon met onderzoek naar een albinomus toen hij nog maar 11 jaar oud was. Zijn interesse ging later uit naar de psychoanalyse en hij assisteerde Alfred Binet, de ontwikkelaar van Binet-intelligentietests, bij het nakijken van de tests. Gedurende deze tijd raakte hij geïnteresseerd in het proces van cognitieve ontwikkeling bij jonge kinderen, dat aanzienlijk verschilde van de cognitieve processen van oudere kinderen en volwassenen, en dit motiveerde hem om de ontwikkeling van denkprocessen bij kinderen te bestuderen. Hij beschouwde onderwijs als een zeer belangrijk instrument om kennis over te dragen en geloofde dat alleen onderwijs de kracht had om toekomstige samenlevingen te redden van een mogelijke ineenstorting. Hij stichtte het International Centre for Genetic Epistemology in Genève en was de directeur tot aan zijn dood.
Afbeelding tegoed http://www.mmustabayraktar.com/wp-content/uploads/2010/11/ 
Afbeelding tegoed https://www.flickr.com/photos/rosenfeldmedia/14476769701/in/photolist-o4gegB-2a6L7j-247SVHi-7mfh8C (Rosenfeld Media)
Afbeelding tegoed https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Pedro_Rossello_et_Jean_Piaget.jpg (International Bureau of Education [Public domain])Jij,Aan het lerenLees hieronder verderMannelijke filosofen Zwitserse filosofen Mannelijke psychologen Carrière Na zijn studie verhuisde hij naar Frankrijk. Hij vond werk bij de Grange-Aux-Belles Street School for Boys, die werd geleid door Alfred Binet, de ontwikkelaar van Binets intelligentietests. Piaget merkte een duidelijk verschil op in de manier waarop jongere kinderen verkeerde antwoorden gaven op bepaalde vragen in tegenstelling tot oudere kinderen. Dit bracht hem tot de conclusie dat de cognitieve processen van jonge kinderen anders zijn dan die van oudere kinderen en volwassenen. In 1921 keerde hij terug naar Zwitserland om te werken als onderzoeksdirecteur aan het Rousseau Instituut in Genève. In die tijd was Edouard Claparede de directeur van het Instituut en Piaget kende zijn ideeën over psychoanalyse. In de jaren twintig raakte hij steeds meer geïnteresseerd in de psychologie van jonge kinderen. Hij legde uit dat kinderen met behulp van een semiklinisch interview van een positie van egocentrisme naar sociocentrisme gingen. Van 1925 tot 1929 was hij hoogleraar psychologie, sociologie en wetenschapsfilosofie aan de Universiteit van Neuchâtel. Hij werd in 1929 directeur van het International Bureau of Education (IBE) en bekleedde deze functie tot 1968. Hij stelde de jaarlijkse 'Director's Speech' voor de IBE Council elk jaar en ook voor de International Conference on Public Education. In 1954 werd hij verkozen tot voorzitter van de International Union of Scientific Psychology en bekleedde deze functie tot 1957. Van 1955 tot 1980 was hij ook directeur van het International Centre for Genetic Epistemology in Genève. Hij noemde zichzelf een genetische epistemoloog en pleitte voor een theorie van cognitieve ontwikkeling. Hij gaf vier stadia van cognitieve processen bij kinderen die hij had ontwikkeld door jarenlang onderzoek en door de cognitieve ontwikkeling van zijn eigen kinderen te bestuderen. Verder lezen hieronder Hij definieerde vier ontwikkelingsfasen bij kinderen: de sensomotorische fase, de preoperationele fase, de concrete operationele fase en de formele operatiefase. Deze stadia werden ingedeeld volgens de capaciteiten van de kinderen op basis van hun leeftijdsgroepen. Hij was de hoofdadviseur op twee conferenties aan de Cornell University en de University of California in 1964. Tijdens de conferentie kwamen kwesties aan de orde die verband hielden met de relatie tussen cognitieve studies en curriculumontwikkeling. Hij publiceerde verschillende invloedrijke boeken en artikelen over psychologie met betrekking tot de theorie van cognitieve ontwikkeling die tot op heden het werk van psychologen blijven beïnvloeden. Hij leidde een actief leven tot aan zijn dood en was emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Genève van 1971 tot 1980.
Zwitserse intellectuelen en academici Leeuw Mannen Grote werken Hij was een van de meest invloedrijke ontwikkelingspsychologen van de 20e eeuw, die vooral bekend was door het uitdragen van de theorie van cognitieve ontwikkeling. Hij beïnvloedde het werk van toekomstige generaties van vooraanstaande psychologen die niet alleen menselijk gedrag bestudeerden, maar ook het gedrag van niet-menselijke soorten zoals primaten. Prijzen en prestaties Hij ontving in 1972 de Erasmusprijs van de Stichting Praemium Erasmianum voor zijn bijdragen aan de Europese cultuur, samenleving en sociale wetenschappen. Hij ontving eredoctoraten van prestigieuze universiteiten zoals Harvard, Manchester, Cambridge en vele anderen voor zijn bijdrage aan de ontwikkelingspsychologie. 
Persoonlijk leven en erfenis Hij trouwde in 1923 met Valerie Chatenay. Het echtpaar kreeg drie kinderen die hij vanaf de kindertijd bestudeerde en dit onderzoek gebruikte als basis voor zijn onderzoek naar de cognitieve ontwikkeling bij kinderen. Hij stierf in 1980 op 84-jarige leeftijd.
