Geboren in:Kanaän
Beroemd als:Patroonheilige van reizigers
Spirituele en religieuze leiders Oud-Romeins mannetje
Hoogte:2,3 m
Stierf op:251
plaats van dood:Anatolië
Lees hieronder verderAanbevolen voor jou
St. Paul Sint Peter Irenaeus Ignatius van Ant...
Wie was Sint-Christoffel?
Sint-Christoffel, de patroonheilige van reizigers, was een christelijke man uit de derde of vierde eeuw die een martelaar werd na zijn dood tijdens het bewind van de Romeinse keizer Decius of tijdens het bewind van keizer Maximinus II Dacian. De verwarring ontstaat door de overeenkomsten tussen de namen van de twee vorsten. De verering van Sint-Christoffel begon echter pas laat in de christelijke traditie en werd pas in de late middeleeuwen een gangbare praktijk in de westerse kerk. Desondanks noemen christenen sinds de 7e eeuw kerken en kloosters naar hem. Legenden over hem zijn terug te voeren tot het zesde-eeuwse Griekenland. Tegen de negende eeuw hadden ze hun weg naar Frankrijk gevonden. De meest populaire versie van zijn leven en dood verscheen in de 13e-eeuwse 'Gouden Legende'. Volgens de meest populaire legendes over hem was hij een Kanaäniet genaamd Reprobus, die uitzonderlijk lang was (5 el of 2,3 m). en had een angstaanjagend gezicht. Hij nam een kind, dat later Christus bleek te zijn, mee over een rivier. Behalve dat hij de patroonheilige van reizigers is, is hij geprezen als de patroonheilige van plaatsen als Baden, Duitsland; Barga, Italië; en Tivim, Goa, India.
Afbeelding tegoed https://en.wikipedia.org/wiki/Saint_Christopher 
Afbeelding tegoed https://en.wikipedia.org/wiki/File:Bosch65.jpg (Alekjds/Publiek domein) Vorig Volgende Legenden over Sint-Christoffel Het was in Griekenland in de zesde eeuw dat de legendes over zijn leven en dood zich voor het eerst begonnen te vormen. Tegen de negende eeuw waren ze bekend bij de mensen in Frankrijk. De 11e-eeuwse bisschop en dichter Walter van Speyer schreef één versie op. De bekendste verhalen over hem komen echter uit de 13e-eeuwse ‘Golden Legend’. De meeste legendes zijn het erover eens dat hij een lange en angstaanjagende Kanaäniet was, Reprobus genaamd. Hij werkte voor de koning van Kanaän toen hij besloot in dienst te gaan van de grootste koning die ooit was. Hij bezocht de koning van wie iedereen dacht dat hij de grootste was, maar op een dag zag hij hoe de koning een kruis uitvoerde nadat iemand over de duivel had gesproken. Hij realiseerde zich dat de koning bang was voor de duivel. Toen ontmoette hij een bende plunderaars, van wie er één zichzelf uitriep tot de duivel. Reprobus begon vervolgens zijn dienst onder hem. Op een dag was hij bij zijn nieuwe meester toen de plunderaar een kruis langs de weg ontweek. Hij ontdekte dat zelfs de duivel bang was voor Christus. Toen hij die man verliet, begon Reprobus zijn zoektocht naar Christus. Tijdens zijn zoektocht kwam hij een kluizenaar tegen, die diende als zijn gids en leraar in het christelijk geloof. Toen hij de kluizenaar vroeg hem te vertellen op welke manieren hij Christus kon dienen, kreeg hij het advies om te vasten en te bidden. Christopher antwoordde dat hij dat niet kon doen. Als gevolg hiervan vertelde de kluizenaar hem toen dat hij met zijn grootte en kracht Christus kon dienen door mensen te helpen een turbulente rivier over te steken, waar veel mensen waren omgekomen terwijl ze het probeerden. De kluizenaar vertelde hem dat zijn dienst Christus gelukkig zou maken. Christopher begon toen mensen te helpen de rivier over te steken. Op een dag kwam er een klein kind naar hem toe en vroeg hem om hulp om de rivier over te steken. Terwijl ze overstaken, was er plotseling meer water in de rivier en het kind voelde ongelooflijk zwaar voor Christopher. Na veel moeite kwam hij aan de andere kant. Hij vertelde het kind dat zijn leven in groot gevaar was geweest omdat hij voelde dat hij het gewicht van de hele wereld droeg. Het kind openbaarde zich als Christus en zei dat U niet alleen de hele wereld op uw schouders had, maar ook Hem die haar gemaakt heeft. Ik ben Christus, uw koning, die u door dit werk dient. Het kind is toen verdwenen. Enige tijd daarna reisde hij naar Lycië, waar hij de christenen troostende woorden sprak terwijl ze werden geëxecuteerd. Toen hij naar de plaatselijke koning werd gebracht, weigerde hij het bevel van de koning om offers te brengen aan de heidense goden. De koning probeerde hem te overtuigen met rijkdom. Hij droeg ook twee vrouwen op om hem te verleiden. Christopher overtuigde de vrouwen om zich samen met duizenden anderen in de stad tot het christendom te bekeren. De koning zei tegen zijn mannen dat ze Christopher moesten executeren. Na verschillende mislukte pogingen werd hij onthoofd. Lees hieronder verder De patroonheilige van reizigers Christoffel van Lycia wordt geëerd met een feestdag op 9 mei door de Oosters-Orthodoxe Kerk. De liturgische lezing en hymnen draaien om zijn arrestatie door Decius, die Christopher probeerde te overtuigen met hoeren voordat hij opdracht gaf tot zijn executie. De Romeinse Martyrologie vereert hem op 25 juli. De Tridentijnse kalender herinnerde hem op dezelfde dag, maar in privémissen. In 1954 waren echter alle missen begonnen hem te vieren. Dat ging zo door tot 1970 toen de herdenking stopte vanwege de algemene herstructurering van de kalender van de Romeinse ritus, zoals bepaald door het motu proprio, Mysterii Paschalis. Zijn verering werd verondersteld geen deel uit te maken van de Romeinse traditie, omdat het vrij laat (ongeveer 1550) en in beperkte capaciteit in de Romeinse kalender werd geïntegreerd. Het feest wordt echter zelfs vandaag nog lokaal georganiseerd. Een vergulde reliekschrijn, bewaard in het Museum voor Heilige Kunst in de Sint-Justinekerk (Sveti Justina) in Rab, Kroatië, wordt verondersteld de schedel van Sint-Christoffel te bevatten. De traditie van de kerk stelt dat een bisschop in 1075 de relikwieën van de stadsmuur tentoonstelde om een einde te maken aan een belegering door een Italiaans-Normandisch leger. Reizigers dragen vaak hangers met zijn naam of afbeelding erop. Er is een Franse uitdrukking voor deze hangers, Regarde St Christophe et va-t-en rassuré (Kijk naar St. Christoffel en ga gerustgesteld verder, ook vertaald als Zie St. Christoffel en ga veilig je weg). Het is bekend dat mensen miniatuurbeelden van hem in hun auto's bewaren. In het Spaans dragen zijn medailles en heilige kaarten de uitdrukking Si en San Cristóbal confías, de accidente no morirás (Als je St. Christopher vertrouwt, zul je niet sterven bij een ongeluk). Als een beroemde heilige wordt Christopher vereerd door een grote verscheidenheid aan mensen, waaronder atleten, zeelieden, veerlieden en reizigers. Hij wordt beschouwd als een van de Veertien Heilige Helpers. Hij is de beschermheilige van verschillende zaken die met reizen te maken hebben en beschermt de reizigers tegen bliksem en pest. Artistieke afbeeldingen Terwijl Sint-Christoffel reizigers beschermt tegen een plotselinge dood, werden zijn afbeeldingen tegenover de zuiddeur van verschillende kerken geplaatst, zodat ze gemakkelijk te zien waren. De meeste van deze afbeeldingen tonen hem als een grote man die een kind op zijn schouder draagt en een staf in één hand. Er zijn meer muurschilderingen van Sint-Christoffel in Engeland dan enige andere heilige. Sommige van zijn afbeeldingen in zowel oosterse als westerse orthodoxe iconografieën tonen hem met het hoofd van een hond. Deze voorstellingen zijn terug te voeren op het bewind van keizer Diocletianus. Tijdens een gevecht met de stammen die ten westen van Egypte in Cyrenaica woonden, werd een man, wiens naam Reprebus, Rebrebus of Reprobus was, gevangengenomen. Er werd gezegd dat hij een reus van een man was, met het hoofd van een hond. De Byzantijnse voorstelling van Sint-Christoffel als een man met een hondenkop is ontstaan in hun fout om de Latijnse term Cananeus (Kanaäniet) te lezen als canineus (hond). In 1609 voerden Lord Cholmeley's Men het toneelstuk 'Saint Christopher' op in Yorkshire. Dit leidde tot vervolging van de groep in de Court of Star Chamber. De Portugese schrijver José Maria de Eça de Queiró schreef de novelle 'Saint Christopher', die in 1912 postuum werd uitgebracht. In de film 'Seabiscuit' uit 2003 krijgt de jockey Red (Tobey Maguire) een Saint Christopher-hanger van Marcela (Elizabeth Banks) ) in de uren voorafgaand aan de laatste race van het gelijknamige paard in Santa Anita voor veel geluk.
