Verjaardag: 24 november , 1868

Overleden op leeftijd: 48

Zonneteken: boogschutter

Geboren in:Noordoost-Texas

Beroemd als:Componist en pianist

Afrikaanse Amerikanen Afro-Amerikaanse mannen

Echtgenoot/Ex-:Belle, Freddie Alexander, Lottie Stokes

vader:Giles Joplin

moeder:Florence Givens

broers en zussen:Monroe, Myrtle, Ossie, Robert, William

Stierf op: 1 april , 1917

plaats van dood:New York City

ONS. Staat: Texas,Afro-Amerikaans uit Texas

onderscheidingen:1976 - Pulitzerprijs
- Grammy Award
- Academy Award voor Best Original Song Score and Adaptation

Aanbevolen voor jou

Wie was Scott Joplin?

Scott Joplins jeugd en vroege leven Scott Joplin was de tweede van de zes kinderen van Giles Joplin en Florence Givins in de buurt van Linden, Texas. Giles Joplin was een ex-slaaf uit North Carolina en Givins kwam uit Kentucky, een vrijgeboren Afro-Amerikaan. De broers en zussen van Scott Joplin waren Monroe, Robert, Rose, William en Johnny. De eerste generatie na de slavernij van de Afro-Amerikanen was duidelijk vertegenwoordigd tijdens de geboorte van Scott Joplin. Toen Joplin zeven jaar oud was, verhuisde het gezin naar Texarkana, waar Giles als spoorwegbediende werkte en Florence begon met schoonmaken en wasgoed wassen als een bron van extra inkomsten voor het gezin. De familie had een muzikale opzet die Joplins passie voor muziek voedde. Giles wist hoe hij viool moest spelen en trainde hem en zijn broers op hetzelfde. Florence zong en speelde ook banjo en creëerde zo een muzikaal decor voor Joplins talent. Toen Joplins moeder weg was voor haar werk, speelde hij piano in het huis van de buren en ook in het huis van een advocaat. Omdat er niet veel scholen waren in het zuiden van de Verenigde Staten en de beschikbare scholen niet openstonden voor de Afro-Amerikanen, kon hij pas op zijn tiende naar school. In zijn late tienerjaren besloot hij een carrière als dancehall-muzikant op te nemen. Joplin ging naar het George Smith College dat bedoeld was voor de Afro-Amerikanen in Missouri. Dingen veranderden toen Joplins vader het gezin verliet in de vroege jaren 1880 en Florence alleen de verantwoordelijkheid moest dragen voor het opvoeden van zes kinderen. Daarom nam Joplin de baan over om zijn moeder te onderhouden, maar al snel moest hij opgeven in de late jaren 1880 toen hij zich realiseerde dat het niet voor hem bedoeld was en Texarkana verliet en als reizend muzikant ging werken. Ambitieuze Joplin Toen Joplin op zijn lagere school zat, hield hij zich bezig met het leren van piano na schooltijd. Zijn serieuze en toegewijde inspanning in het bestuderen van muziek werd goed ontvangen door de leraren en hij kreeg muziekonderwijs van een paar lokale leraren, vooral van Julius Weiss. Weiss was een Duits-Joodse, die van Duitsland naar de Verenigde Staten was geëmigreerd. Hij was erg onder de indruk van Joplins talenten en interesses en stemde ermee in om de elfjarige jongen te begeleiden. Weiss kende de financiële situatie van Joplins familie en gedreven door de passie van het kind, leerde hij hem gratis. Toen Joplin 16 werd, liet Weiss hem kennismaken met klassiek, volksmuziek en opera. Weiss koesterde zorgvuldig het talent en de passie van de jonge jongen en hielp zijn moeder om een ​​gebruikte piano van een andere student te kopen. Joplin was Weiss altijd dankbaar geweest voor het naar voren brengen van het talent in hem en zodra hij het hoogtepunt van roem bereikte, stuurde hij Weiss geschenken en geschenken tot de dag waarop Weiss ziek werd en stierf. Joplin met muziek Nadat Joplin klaar was met school, publiceerde hij in het jaar 1899 'Maple Leaf Rag' waarmee hij genoeg verdiende om zich volledig te richten op het componeren van muziek. Scott Joplin speelde zijn eigen composities op de bijeenkomsten van de kerk en ook voor niet-religieuze vieringen, waaronder de Afro-Amerikaanse dansen, en ook in saloons en bordelen. Hij zag het als een kans om de mooie verzen die hij had gecomponeerd weer te geven en voerde ook dansvormen als walsen, polka's en schottisches uit voor puur vermaak van zijn publiek. Scott Joplin werd opgemerkt als de opmerkelijke ragtime-componist. In totaal had hij 50 pianolappen, twee ragtime-opera's en enkele andere liederen gecomponeerd. In 1890 verwierf hij de kennis van een muziekgenre, dat later bekend werd als Ragtime, Afro-Amerikaanse harmonieën en ritme vermengden zich perfect met de Europese klassieke stijlen en zo vestigde hij zich in St. Louis, Missouri. Later, in 1894, begon hij met het componeren van muziek in plaatselijke sociale clubs waar hij zijn liedjes speelde en verhuisde hij naar Sedalia, Missouri. Zijn eerste twee ragtime-deuntjes werden aanvankelijk gepubliceerd in 1898, maar helaas werd alleen 'Original Rags verkocht'. 'The Maple Leaf' werd het jaar daarop verkocht aan een uitgeverij, wat hem voldoende inkomsten opleverde om door te gaan met het componeren van andere deuntjes en zo werd het zijn eerste succes en ook heel veel vertrouwen om meer te schrijven.'The Ragtime Dance' was kort daarna gecomponeerd. Hij kreeg de kans om geassocieerd te worden met de ragtime-pionier, Tom Turpin, nadat hij in 1901 naar St. Louis was verhuisd met zijn nieuwe vrouw, Belle. Scott Hayden en Arthur Marshall waren enkele van de jonge muzikanten aan wie hij les had gegeven en later schreven ze gezamenlijk lompen. 'King Of Ragtime'-prestaties In de volgende jaren ontmoette Scott Joplin Alfred Ernst, die de dirigent was van de St. Lois Choral Symphony Society. Hij vond Joplin een genie in compositie. Als gevolg hiervan droeg Joplin bij door werken te leveren zoals 'Sunflower Slow Drag', 'Peacherine Rag', 'The Easy Winners', 'Cleopha', 'The Strenuous Life' (Tribute to Theodore Roosevelt), 'A Breeze from Alabama', 'Elite Syncopations', 'The Entertainer' en 'The Ragtime Dance'. In 1901 kwam zijn eerste opera ‘A Guest of Honor’ uit. Joplin was blij om veel aandacht te krijgen nadat zijn ragtime deuntje 'Cascades' goed werd ontvangen toen hij in 1904 naar St. Louis ging voor de Wereldtentoonstelling. Joplin scheidde van zijn vrouw Belle in 1904, juni, en trouwde met Freddie Alexander die hij had ontmoet terwijl hij in Arkansas was tijdens zijn bezoek aan zijn familie. Tijdens hun huwelijksreis kreeg Freddie een ernstige longontsteking door verkoudheid en stierf tien weken na hun huwelijk. Na deze tragedie verliet Joplin Sedalia met de belofte om nooit meer terug te keren en schreef een paar ragtime-deuntjes later, maar overleefde het meestal door voor geld te spelen. Scott Joplin stond bekend om zijn deuntje, 'The Entertainer' dat in 1973 werd gebruikt in 'The Sting', waarmee hij de Oscar voor de 'Best Film Scoring' in de wacht sleepte. De Pulitzer Prize in het jaar 1976 kwam zijn weg voor zijn opera , 'Treemonisha' waar hij zo'n vijf jaar aan had gewerkt. Later bleef hij ragtime-melodieën schrijven, hoewel er maar een paar werden gepubliceerd. In het jaar 1911 bracht Irvin Berlin het deuntje ‘Alexander’s Ragtime Band’ uit. Dit deuntje werd door Joplin beschuldigd van Joplin's 'A Real Show Drag' uit de opera 'Treemonisha'. Toch vond hij het niet verstandig om het stinkende rijke Berlijn aan te klagen, want dat zou hem nergens brengen aangezien Berlijn behoorlijk invloedrijk was. Priveleven Vanaf 1916 leed hij ongeveer twintig jaar aan tertiaire syfilis en dementie, wat uiteindelijk leidde tot zijn dood in New York City in 1917. In januari 1917 werd hij opgenomen in het Manhattan State Hospital. Hoewel hij niet veel werd herinnerd na zijn dood, brachten de film 'The Sting' in 1973 en de jazzmuzikanten samen zijn werken in de jaren veertig nieuw leven in. Dit leverde hem lovende kritieken op en wist ook de aandacht van het publiek te trekken. Grote werken Scott Joplin's werken omvatten het ballet en twee opera's, 'The School Of Ragtime' (1908), dat een handleiding was, en ook talrijke werken voor piano die bestaan ​​uit 'Maple Leaf', 'The Entertainer', 'Elite Syncopations' en 'Peacherine ', marsen als 'Great Crush Collision', 'March Majestic' en walsen als 'Harmony Club' en 'Bethena'. In de tweede helft van de twintigste eeuw kregen de werken van Scott Joplin erkenning en verschenen ze in 1971 in de New York Public Library. Hij won ook de Academy Award voor de film in 1973, 'The Sting' voor zijn filmmuziek. 'Treemonisha' was de opera die hem de Pulitzer Prize opleverde. Nalatenschap Scott Joplin was in staat om een ​​standaard te maken die een andere arena voor ragtime-composities afbakende en ontwikkelde ook de ragtime-muziek in hoge mate. Hij werkte met de focus om het jonge Amerikaanse publiek te aspireren als een componist en een artiest die tot beide rassen behoorde. Floyd Levin, een jazzhistoricus, zei na zijn dood over Joplin dat 'de weinigen die zijn grootheid beseften, hun hoofd bogen in verdriet. Dit was het overlijden van de koning van alle ragtime-schrijvers, de man die Amerika een echte inheemse muziek gaf'.